woensdag 4 februari 2015

96.met de Perzen.

          3.      DE GRIEKS‑CARTHAAGSE PERIODE.


          Door de komst van de Grieken zagen steeds meer Fenicische steden zich
          genoodzaakt om aansluiting te zoeken bij de voornaamste Punische stad
          teneinde de nodige bescherming te krijgen. Een Carthaags rijk is
          ontstaan en breidt steeds meer uit. Dit liep paralel met steeds weer
          terugkerende oorlogen met de Grieken eerst en met de Romeinen later.
          Het eerste volk konden de Carthagers tenslotte wel de baas en dat is op
          zich één van mirakels in de oude geschiedenis. Het tweede volk werd de
          Carthagers fataal, alhoewel het maar weinig gescheeld heeft, of er was
          nooit een groot Romeins rijk ontstaan door toedoen van de koopmanstad
          Carthago, maar vooral door toedoen van de familie der Barciden. Dit boek
          beperkt  zich tot de Grieks‑Carthaagse confrontatie in het westelijke
          deel van de Middellandse zee. Het brandpunt in deze confrontatie lag op
          het eiland Sicilië.

          3.1.    Verbond met de Perzen en de Etrusken.*

          Tegen 500 was de staatkundige toestand in de landen van en rond de
          Middellandse zee aldus:
          In het oosten was het machtige Perzische rijk ontstaan, dat de Grieken
          in Klein‑Azië bedreigde, onderwierp en dat zich zelf in Thracië, vlak
          naast het eigenlijke Hellas, ging uitbreiden.
          In het westen was Carthago de dominerende factor geworden en deze stad
          controleert het grootste deel van de kusten in dat deel van de
          Middellandse zee. In Italië bereikt het Etruskenrijk zijn grootste
          omvang. Hun bekendste koning Porsenna verovert zelfs Rome, maar de
          landweg naar Campanië wordt even later voor de Etrusken geblokkeerd.
          De Grieken zaten ingeklemd tussen deze drie grote rijken.  Doordat het
          volk van Hellas meer leefruimte nodig bleek te hebben, kwamen ze
          onvermijdelijk met deze drie rijken in botsing. De Feniciërs van het
          oosten (met en voor de Perzen) en die van het westen (met de Etrusken)
          vormden de toevallige of opgelegde spil van een machtige coalitie.
          Veel spreekt ervoor, dat een vooropgezette diplomatie tot een en ander
          geleid heeft, maar zeker is het niet. Er is weliswaar sprake van een
          Perzisch gezantschap naar Carthago (zie blz. 68a), maar dit kan een
          bedenksel uit een veel latere periode zijn.
          Latere historici zijn te snel geneigd verbanden, die zij in historisch‑
          geografisch perspectief duidelijk achteraf zien, ook als werkelijkheid
          op het vroegere moment te zien.
                                                                                                                                   500
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

         *  Zie Boek 120. ..WANT ZIJ ONTSTAKEN HET LICHT Werner Keller, LaRivière en Voorhoeve NV, Zwolle. De Geschiedenis van de Etrusken, een mysterie ontsluierd. i.e.v.v. Ils Dorren.

                   Justinius vermeldt omstreeks het begin van de vijfde eeuw na.Chr,
                  dat er in Carthago rond 500 voor Chr! een Perzisch gezantschap
                  kwam. Dat is wel 900 jaren later!
                  TOEN ZICH DIT AFSPEELDE, KWAMEN ER GEZANTEN VAN DE PERZISCHE
                  KONING DARIUS NAAR CARTHAGO EN BRACHTEN EEN BEVEL OVER, WAARBIJ
                  HET DE PUNIëRS VERBODEN WERD OM MENSEN TE OFFEREN EN HONDEVLEES
                  TE ETEN, TERWIJL DE KONING OOK GEBOOD OM DE LIJKEN IN HET VER‑
                  VOLG TE VERBRANDEN IN PLAATS VAN TE BEGRAVEN! DE TEGELIJK TEGEN
                  GRIEKENLAND, DIE DARIUS OP HET PUNT STOND TE BEOORLOGEN,
                  GEVRAAGDE HULP, ZEGDEN DE CARTHAGERS NIET TOE VANWEGE DE
                  VOORTDURENDE OORLOGEN MET HUN NABUREN, MAAR ZIJ WILLIGDEN WEL
                  DE ANDERE EISEN IN OM NIET IN ALLES TEGEN DE DRAAD TE ZIJN.


          Zie Boek 44.DIE KARTHAGER              
          W.Huss. Verlag C.H.Beck. München 1990.
          Zeer uitgebreid overzicht en nauwkeurige optekening van de
          geschiedenis van de Carthagers. Zeer goed gedocumenteerd.
Eigenlijk de gehele geschiedenis, maar met de nadruk op de Griekse en Romeinse oorlogen.


          Ephorus, een historicus uit de 4e eeuw vermeldt, dat in de voorbereiding
          tot de oorlog tegen de Grieken, Perzen en Carthagers nauwgezet hebben
          overlegd om uit te dokteren, hoe de Carthagers en de Feniciërs hun
          grote vloten het beste zouden kunnen gebruiken. De Feniciërs stellen
          voor om eerst naar Sicilië te gaan en daarna een inval te doen op de
          Peloponnesos. Het zijn de Perzen, die dit krijgsplan afgewezen zouden
          hebben en liever eerst Hellas wilden onderwerpen.
          Het is zeer de vraag, of een bundeling van alle strijdkrachten wel tot
          een andere uitkomst zou hebben geleid. De Grieken zouden dat immers ook
          hebben kunnen doen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten